تکامل فرهنگی دردیگ گدازان آمریکایی

مهاجرانی از عراق، اندونزی، هند و ترکیه که لباس های سنتی خود را به تن دارند، در سال 1959، در کنار مجسمه آزادی گردهم آمده اند.

آمریکا در نتیجۀ آمیزش قومیت های گوناگون ممکن است از یک کشور چند فرهنگه به کشوری با شهروندان چند فرهنگه تبدیل شود. طبق گزارش ادارۀ آمار ایالات متحده، تا سال 2050، کل اقلیت کشور، که شامل همۀ اقلیت ها به غیر از سفید پوستان یک رگۀ غیر لاتین می شود، قرار است به 235,7 میلیون تن در مقابل 439 میلیون تن کل جمعیت آمریکا، یا قریب به 54 درصد آن، برسد. بنابراین، پیش بینی می شود تعداد آمریکاییانی که دارای تبار دو رگه یا بیشتر هستند به بیش از سه برابر افزایش یافته و از 5,2 میلیون تن در سال 2008، به 16,2 میلیون تن در سال 2050 خواهد رسید.

اما دراین میان نکته ای که جالب است اینکه برای بسیاری از کسانی که تازه به سرزمین آمریکا قدم می گذارند حفظ هویت ملی و قومیتی موضوع مهمی است. خیلی از تازه واردین به دلایل مختلف فکر می کنند که ممکن است تناقض یا تنافری بین آموخته ها و آموزه های فرهنگی، ملی یا دینی شان با آنچه در آمریکا جریان رایج است وجود دارد. اما گذشت زمان و تعامل با این جامعه برخلاف این فرضیه عمل می کند. بسیاری از مهاجران به آمریکا معتقدند که آزادی موجود در این سرزمین به آنها اجازه داده است تا درباره فحوای اندیشه ها و آموزه هایشان اندیشه کنند و به جنبه های مثبتی از آن پی ببرند. خان یکی از این افراد است با چنین ذهنیتی به آمریکا آمد واینک با صرف سالها زندگی دراین جامعه چند فرهنگی به این باور رسیده است که می توان در آمریکا آزادانه باورها را رشد و توسعه داد و اجازه داد تا این فرهنگها و عقاید در بستری آزاد به بالندگی برسند.

وقوع ماه رمضان و رونق انجام مناسک دینی توسط پیروان دین اسلام و تنوع مساجد آمریکا مشتی نمونه خروار است. این رخداد نشان می دهد که تناقضی بین ارزش های بنیادین اسلام و نیازهای دموکراسی آمریکایی وجود ندارد. بلکه برعکس دراین میان فرآیند بسیار مهمی در حال شکل گیری است که نشان می دهد چگونه مذاهب “آمریکایی می شوند”. در بُعد تاریخی، کشوری که زمانی به شدت دارای هویت مسیحی پروتستان بود، به تدریج مذاهب کاتولیک و یهودیت را پذیرفت — آنچه که “نظام اخلاقی یهودی-مسیحی” نام گرفت. بنا به نظربعضی از جامعه شناسان  این دیدگاه هم اکنون در حال تغییر به شکل جدید “نظام اخلاقی ابراهیمی” است که سه دین یکتا پرست مسیحیت، یهود و اسلام را در بر می گیرد. دیزی خان، مدیر اجرایی انجمن آمریکایی پیشرفت مسلمانان، می گوید: “در طول زمان، همچنانکه مسلمانان به درون نظام اخلاقی ابراهیمی پذیرفته می شوند، می توان آنان را به عنوان یکی از بخش های اصیل تجربۀ آمریکایی در نظر گرفت.”
تصویر آمریکا از خود همیشه مانع  یک تنش خلاق بین کثرت گرایی و هم گونگی  بوده است. از یک سو،  مهاجران به طور سنتی باید خودشان را در “آش شله قلمکار”  آمریکایی غرق می کردند، استعاره ای که ایزریل زنگویلِ نمایش نامه نویس در نمایش آش شله قلمکار به زبان ساده بیان می کند. در این نمایش یکی از شخصیت ها اظهار می کند:  بدانید که آمریکا کوره سخت خداوند است، دیگ بزرگی که در آن تمام نژادهای اروپایی در آن ذوب می شوند و شکل می گیرند! پرچم صلحی است برای دعواهای خانوادگی و نزاهای کش دارتان! آلمانی ها و فرانسوی ها، ایرلندی ها و انگلیسی ها، یهودی ها و روس ها— در این کوره از همه  شما! خداوند آمریکایی می سازد.
سلام المرایاتی، مدیر اجرایی شورای امور اجتماعی مسلمانان معتقد است، “ماهیت آمریکایی های مسلمان با این اصطلاح شناخته می شود: “وطن جایی نیست که اجداد شما به دنیا آمده اند، بلکه جایی است که نوه های شما زندگی خواهند کرد.”